DITADO
É ben certo que cómpre andar sempre con coidado, por que axiña te ves metida nun perigo. Acórdate daquel día que Sara fora con nós e cos tíos ata o río para ver a presa? Pois resulta que esvarou e empezou a rodar pola pendente coma unha bóla. Se non achega a ser pola póla do salgueiro á que se agarrou, non lle ía quedar un óso san!
Dende entón non volveu a pór un pé na casa. Parece mentira que fora só por aquela parvada, pero cando a cousa vén así... Eu creo que xa é hora de esquecer o pasado, mesmo as présas que nos damos en botarlles a culpa de todo ós demais.
Yerai Mouzo
