enlaces
imaxes
retocar
AS FESTAS TRADICIONAIS DE COSTA DA MORTE!
- Ola! Este sábado, 23 de setembro, coma todos os anos, toda a miña familia mais eu vamos ver a feira de costa da morte, en Vimianzo. Estas festas son moi grandes, pois veñen todo tipo de orquestras, hai fogos artiiciais, camións de comida, xogos para os nenos pequenos.... Unha chulada!
O primeiro que veíase ao entrar eran os stands de información, nos que repartían mapas para que superas todas as actividades que habían para os visitantes ( área de papaventos, parchís,área do pilla pillota...)
con caramelos e pegatinas para os máis pequenos.
A primeira área que quería visitar con todas as miñas forzas era a do xadrez. Encantame ese xogo! Así que decidinme por xogar unha partida contra un rapaz que tamén quería xogar. Cando pensei que tña o xogo ganado, o neno fíxome xaque mate e perdín. Aunque quedei algo decepcionada por non ganar, paseino moi ben xogando contra o neno.
O seguinte sitio que visitamos foi a área do pilla pillota, que o meu irmán pequeno, Manuel, levaba media hora berrandolle a miña nai para que fóramos. A maioría da xente que estaba nesa área xogando eran nenos pequenos, non creo que tiveran máis de 7 anos. Cando meu irmán cansouse de xogar, fumos ver os demáis lugares que habían.
A continuación, fumos a xogar na chave. Meu pai, o meu irmán máis eu sabíamos de que iba o xogo, pois un pouquiño máis abaixo da nosa casa hai un lugar onde xogan os señores maiores e algúns nenos, e a meu irmán mais eu sempre miramos como xogan cando subimos da escuela. Meu pai e meu irmán xogaron mentres miña nai mais eu mirábamos como xogaban. Ao final enfadáronse porque non gañou ningún dos dous. Despois de que se calmaran fumos ver máis cousas.Ao meu pai e a min entrounos a fame, asique buscamos algún lugar para comer. Encontramos un bar ao carón dos xogos que tiña boa pinta e comimos aló. Eu comín un vexetal, estaba riquísimo!
Cando acabamos de comer, meus pais non se decidían se ir a área da buxaina ou se ir a área da pita cega, asique ao final meu irmán mais eu marchamos correndo para que eles viñeran detrás nosa. A área a que fumos foi a dos papaventos. Habían uns papaventos preciosos! de todas as cores posibles, dende as máis simples ata as máis orixinais, realmente encantáronme.
Finalmente, cando recorrimos todos os xogos posibles, démonos conta que o billete do aparcamento iba caducar, asique marchamos as presas ao coche.
Mentres íbamos pola rúa, íbamos falando do ben que o pasamos, o ano que ven realmente vamos volver!
