POLO CAMIÑO

Se apreto os ollos
o mércores, no bus,
eu volvin a vela
nos camiños da fraga,
o vento entre as follas
do bico da serra,
cando chove nos penedos
aparecen certos medos
no pano da terra,
do vento invernal
 traidor.

Aquel barco que vai pescar
dos mariñeiros perdidos.
Mirade as súas velas
 de  nubes de algodón,

 esta ollando o mar
reflexouse a lúa,
para sempre
e orfo na noite fría.