Este trasno era tan pequeno que vivía nun dos calcetíns e ,o que máis lle gustaba era encoller todos os agasallos que deixaran os Reis e gardalos nun pequeno saco. Púxose a facelo e, cando xa estaba rematando, escoitou pisadas, descubriu que era o neno da casa que se asustou moitísimo cando viu unhas orellas verdes enormes para un corpo tan pequeno, que movendo a man de xeito máxico encollleu ao neno e meteuno nun saco.
Cada ano o trasno collía os agasallos novos e envolvía os dos outros anos, que o neno non vira, eos deixaba na casa e así os seus fillos e o neno podían ser felices. Jesús o entendeu e deixou seguir as cousas como estaban. O duende o volveu poñer en tamaño real e todo volveu á normalidade.
Carlota Nuñez 2ºC