Cando estiven por primeira vez en segundo a metade de persoas que estaban alí xa as coñecia, pero non coñecia a xente que repetiu, a primeira persoa que coñecín que en parte era un desoñecido foi a Daniel Prieto, o empecei a coñecer e dinme conta que as aparienias enganan, a primeira impresión non foi moi boa que digamos...pero equivoqueime, e agora nos levamos xenial.
Os profes non me caeron moi ben a verdade (excepuando algúns), fixen moitas novas amistades, coñecín xente, enfadeime con xente...o normal da vida, pero aínda así os resultados academicos non foron nada bós.
No terceiro trimestre, púxenme serio, intentei estudar, organiceime os exames, deberes, traballos... etc. empecei moi ben o tercer trimestre pero logo xa pensaba de estudar e esas cousas aunque o volvín a replantar e comencei outra vez a estudar peor aínda así xa era demasiado tarde para recuperálas... de feito algunha que outra vez pensei que eu non valgo pra esutudar e que sou un "negado" e agora xa me ves... aquí... preparándome para septembro...
Bueno Pablo alégrame falar contigo que xa facía moitos meses que non charlábamos, me despido, espero volver a escribirte, unha aperta enorme.
ATT: teu mellor amigo, Christia Graña.
